Oh my Gossshhh!!!..English? I love to speak in English!!!!..sa totoo lang …
Promise, that’s my greatest dream… How I wish I was born with an English native tongue… kahit man lang sana ito ung masasabi kong skills ko na nag eexcell ako ..you know… .. Imagine, Pinoy na dude na kagaya ko, ang galing galing magsalita ng English, considering hindi naman ako lumaki sa Amerika or kahit san lupalop man na mga English countries pero ang galing galing kong mag salita.. sarap ng feeling nun ….
Sabihin na nating , napakababaw ko naman para lang sa English language na ito. Eh bakit ba! gusto ko ito talaga eh… there’s something about English na super attached ako talaga.. .Naiinis nga ako sana tinuloy na lang tayong e-invade ng Americans at ng English language na rin ang national language natin …. Aminin man natin o hindi, to be competitive sa market, lalo na sa corporate world, English Skills is a must. Saka, on the other side naman, kahit na hawak tayo ng Americans, ok lang kasi mas ok naman sila magpalakad…. Magiging developed country ba naman sila kung hindi magaling magpalakad ng isang bansa. Sabihin na nating may mga bad politics na nangyayari pero at least napapalakad nila ang isang bansa ng mahusay… di ba!?!…
Ewan ko ba, masyado akong nahihilig pag aralan ang English language but ang nakakatawang side ,, until now, I can’t speak English fluently. .. though may mga times na nakaka sulat naman ako ng English pero parang kulang pa rin eh. I felt like stupid kung di ko mahanapan ng tamang English phrases ang gusto kong i-express..
Masyado yata kasi akong na pre pressure pag aralan ito. Kahit anong seryoso kong mag focus at ma perfect, maraming time, I just couldn’t speak and write in English naturally. . and it really frustrates me talaga…
I have been browsing different English sites sa internet nga eh . Trying to find a simple way on how to be a native English speaker. ..searching sa mga tips para mapalawak ko ang aking kaalaman sa English….I even devote my time reading English articles, books, magazines and as much as possible iniiwasan ko ang mga babasahing tagalog and mga panoorin sa TV, I prefer English channels to watch for. Dami ko na rin nabiling mga DVD’s na English Series na program para masanay din tenga ko the way Americans speak in English.. I listen to them intently talaga. …Kaka frustrates kung manonood ka ng English movie sa cinema house , hindi mo maintindihan story kasi di ka maka relate sa mga sinasabi. Nag be based ka lang minsan sa kung ano sinasabi ng actions ng mga artists dun.. nakakatawa di ba…. for sure marami dyan,hindi naman talaga naiitindihan pinapanood nila.. gusto lang manood kasi , ang mga nakikita mga effects lang na sa movie lang makikita pero sa totoo naman, di naiintindihan talaga.. hehehe ..bato bato sa langit… pasintabi po …. Hehehehe…ako nga di sa pagyayabang, naiintindihan ko ung iba naman .pero dumarating ung mga times na ang hirap talagang intindihin din…un na ung level ng pag iisip ko ah.. for sure naman, ung iba, di talaga naiintindihan.. ang yabang yabang koh.. kakainis ka dude!!! … ewww!!!
Anyway, ang problema kasi siguro, sa akin din. Nawawalan me ng concentration and focus. Nagmamadali kasi ako palagi . Alam mo ung feeling na ung madaling basahin at intindihin ung mga English articles and dialogues pero kasi ako nasanay na I memorize mismo in exact way ung sentence kaya nahihirapan ako minsan mag contruct kasi at the time ng hinihingi ng pagkakataon, nagugulumihan na ung utak ko sa dami ng menimemorize ko in the past na mga practical English sentence na pwedeng gamitin, hindi ko alam kung san ko isisingit…. So kakainis talaga!!!..
Pero alam mo, siguro kung tinuloy tuloy ko ang pag wo work ko sa call center noong taong 2007, Call Center agent kasi ang trabaho ko dun, maybe ang galing galing ko ng magsalita ng English ngayon. Mani mani ko na lang whereever and whenever I want to speak English. Eh hindi eh…. I quit dahil sa oras ng trabaho but kung ako papipilin , gusto ko palaging nakikipag-communicate in English . …sarap kayang makipag usap sa mga native English speakers talaga!
English- englishan bah!
Monday, July 27, 2009
Wednesday, July 22, 2009
May sakit kaya akoooh…..
This week, napapansin ko sa sarili, late na ako nakakagising tuwing umaga, Ashwally, hindi naman late na late kasi kung titingnan, hindi naman ako na le- late pa going to office It’s just that maybe I felt not so well starting Monday pa… I experienced dry cough and for the first two days talaga, the feeling sucks. I easily get irritated pa. Well, consequently , if you feel uncomfortable, you can’t just act nicely and do your stuffs properly, di bah?
And yesterday is the worst, I thought I’ll be having a fever, kasi kahit wala maniwala , lalo na sa office, may sakit kaya akooohhh….kasi naman , dalawa sa mga kasama ko ,nauna ng nagkasakit. Syempre, those days, naka absent sila.
Syempre din hindi maiwasan mapag usapan sila habang wala. Kaya hirap talaga kapag wala ka , mapag uusapan ka talaga.. hehehehe.. uso uso pa naman ngaun ang A(H1N1) virus so ung iba ni rerelate nila ung sakit na baka nadapuan na nga ng virus. Eh ako, since parang may mga signs, ganun ba yun,. Ang alam ko dahil sa weather din, lately kasi ulan ng ulan, minsan wala, minsan bigla gaganda sikat ng araw then mga ilang oras ulan na naman.. I remember may mga times na nauulanan ako kahit magpayong pa ako…. Ganun naman di bah.. hehehe.. la silbi ang payong ko..well, may sira na rin kasi ashwally, minsan pa nga nagpapayong na nga ako, may cap pa ako pag lumalabas.. though I do it every weekend lang …...pa cute ba….. wala pa rin pala..siguro pag naipon dun ka nadadapuan ng mga symptoms, so un inuubo lang naman ako on my first day at syempre pag super ubo ka, you felt weak after that. Maubos kaya lakas mo sa kaka release ng very dry cough so magagasgas talaga ang throat mo dun. Hehehe.. so the following day, pag gasgas ang lalamunan mo, therefore para kang magkakaroon ng sore throat . At pag may sore throat pa naman ako, I experience a fever, well, slight lang naman ashwally. But of course, iba talaga pakiramdam kung ubo ka ng ubo tapos masakit pa lalamunan mo… then may fever ka pa…ito ba naman maramdaman mo di ba, wawa talaga ako…promise! Swear din! …..
Akala ko magtutuloy tuloy na akong magkakasakit ng grabe …salamat naman kahapon at na – decide kong bumili ng gamot for myself .. ang mahal nga eh… historically (ika nga), nag pa consult na ako nung nakaraang Mayo sa doctor….ginamit ko na lang ung reseta nung bumili ako ng gamot kasi that time din, ubo lang din ang findings sa akin … OA pa nga eh , ACUTE RESPIRATORY TRACT INFECTION daw.. kakatakot naman ung description kong susumain mo pero I believe simpleng ubo lang naman kasi un..it so happened nasabi ko sa doctor that time parang pa ulit ulit lang ubo ko …….anywayz , balik tayo sa present , ayaw ko pa nga nung una na bumili ng gamot kasi gastos na naman at wala talaga akong ka cash cash.. salamat kahit naiinis ako kasi ginamit ko na naman ung nag iisang secret credit card ko na activated … pero promise I just bought my medicine..wala ng iba…at isa pa magagamit ko naman ung medical benefits ko sa office… hehehe…ipapa reimburse ko na lang which I did after kong bumili..nasubmit ko na nga sa HR namin right away para next week credited na sa Payroll ko..yeheyyy..babayaran ko na lang agad ung bill ko dun .. hehehe.. galing noh ..
Anyway, going back … ngayong araw na ito , though medyo late na rin me nagising kanina. Ashwally kahapon I said to myself if I won’t feel good kinabukasan, aabsent talaga ako.. hehehe.. mag si sick leave ba… but then siguro malakas talaga resistensya ko .. sinasabi kasi ng utak ko, winiwish ko rin grumabe para may reason me talaga to not got to office pero sa isang banda ayoko naman syempre , kakainis ung feeling na hindi maganda pakiramdam mo noh..so far , ito ako, nakapasok sa office. In fact, I woke up very refreshed.. wala na yung dating pakiramdam na gusto ko na lang humilata sa higaan at humilata maghapon kesa pumasok sa work at magtrabaho at ng maka pag rest talaga…. Coollll!!!!
So un ganun talaga ang buhay, mas maganda naman wala kang sakit noh at healthy palagi di bah…Ang hirap din pag wala ka rin pera at kung san mo pagkukuhanan pambili mo ng gamot. Thankful na din ako magaling na ako…. At saka gusto ko na rin kasi mag work out na… three days na akong di nakakapag work out and it stresses me na rin kasi hinahanap na ng katawan kong mag gym…For sure sasakit na naman mga muscles ko in the next few days kasi nakatulog ung muscles for how many days.. kasi pag nag gy gym ka tapos patigil tigil ng ilang araw then mag re-resume ka ulit, madalas sa hindi, sasakit mga muscles mo ulit talaga … pero pag regularly mo naman ulit gagawin, mawawala din un …
Hayyy buhay talaga!!!! Minsan magulo, makulit masalimuot, kinokomplika , anticipating … ano pa ba.... hehehe …. Pero what matters pa rin ay responsible tayo sa lahat ng mga actions natin ..kasi tayo naman gumagawa kung ano makakabuti sa atin eh, walang masisisi kundi tayo rin kung hindi man naging maganda ang kinalabasan ng isang bagay na ginawa natin… un.. that’s life talaga……okies!
And yesterday is the worst, I thought I’ll be having a fever, kasi kahit wala maniwala , lalo na sa office, may sakit kaya akooohhh….kasi naman , dalawa sa mga kasama ko ,nauna ng nagkasakit. Syempre, those days, naka absent sila.
Syempre din hindi maiwasan mapag usapan sila habang wala. Kaya hirap talaga kapag wala ka , mapag uusapan ka talaga.. hehehehe.. uso uso pa naman ngaun ang A(H1N1) virus so ung iba ni rerelate nila ung sakit na baka nadapuan na nga ng virus. Eh ako, since parang may mga signs, ganun ba yun,. Ang alam ko dahil sa weather din, lately kasi ulan ng ulan, minsan wala, minsan bigla gaganda sikat ng araw then mga ilang oras ulan na naman.. I remember may mga times na nauulanan ako kahit magpayong pa ako…. Ganun naman di bah.. hehehe.. la silbi ang payong ko..well, may sira na rin kasi ashwally, minsan pa nga nagpapayong na nga ako, may cap pa ako pag lumalabas.. though I do it every weekend lang …...pa cute ba….. wala pa rin pala..siguro pag naipon dun ka nadadapuan ng mga symptoms, so un inuubo lang naman ako on my first day at syempre pag super ubo ka, you felt weak after that. Maubos kaya lakas mo sa kaka release ng very dry cough so magagasgas talaga ang throat mo dun. Hehehe.. so the following day, pag gasgas ang lalamunan mo, therefore para kang magkakaroon ng sore throat . At pag may sore throat pa naman ako, I experience a fever, well, slight lang naman ashwally. But of course, iba talaga pakiramdam kung ubo ka ng ubo tapos masakit pa lalamunan mo… then may fever ka pa…ito ba naman maramdaman mo di ba, wawa talaga ako…promise! Swear din! …..
Akala ko magtutuloy tuloy na akong magkakasakit ng grabe …salamat naman kahapon at na – decide kong bumili ng gamot for myself .. ang mahal nga eh… historically (ika nga), nag pa consult na ako nung nakaraang Mayo sa doctor….ginamit ko na lang ung reseta nung bumili ako ng gamot kasi that time din, ubo lang din ang findings sa akin … OA pa nga eh , ACUTE RESPIRATORY TRACT INFECTION daw.. kakatakot naman ung description kong susumain mo pero I believe simpleng ubo lang naman kasi un..it so happened nasabi ko sa doctor that time parang pa ulit ulit lang ubo ko …….anywayz , balik tayo sa present , ayaw ko pa nga nung una na bumili ng gamot kasi gastos na naman at wala talaga akong ka cash cash.. salamat kahit naiinis ako kasi ginamit ko na naman ung nag iisang secret credit card ko na activated … pero promise I just bought my medicine..wala ng iba…at isa pa magagamit ko naman ung medical benefits ko sa office… hehehe…ipapa reimburse ko na lang which I did after kong bumili..nasubmit ko na nga sa HR namin right away para next week credited na sa Payroll ko..yeheyyy..babayaran ko na lang agad ung bill ko dun .. hehehe.. galing noh ..
Anyway, going back … ngayong araw na ito , though medyo late na rin me nagising kanina. Ashwally kahapon I said to myself if I won’t feel good kinabukasan, aabsent talaga ako.. hehehe.. mag si sick leave ba… but then siguro malakas talaga resistensya ko .. sinasabi kasi ng utak ko, winiwish ko rin grumabe para may reason me talaga to not got to office pero sa isang banda ayoko naman syempre , kakainis ung feeling na hindi maganda pakiramdam mo noh..so far , ito ako, nakapasok sa office. In fact, I woke up very refreshed.. wala na yung dating pakiramdam na gusto ko na lang humilata sa higaan at humilata maghapon kesa pumasok sa work at magtrabaho at ng maka pag rest talaga…. Coollll!!!!
So un ganun talaga ang buhay, mas maganda naman wala kang sakit noh at healthy palagi di bah…Ang hirap din pag wala ka rin pera at kung san mo pagkukuhanan pambili mo ng gamot. Thankful na din ako magaling na ako…. At saka gusto ko na rin kasi mag work out na… three days na akong di nakakapag work out and it stresses me na rin kasi hinahanap na ng katawan kong mag gym…For sure sasakit na naman mga muscles ko in the next few days kasi nakatulog ung muscles for how many days.. kasi pag nag gy gym ka tapos patigil tigil ng ilang araw then mag re-resume ka ulit, madalas sa hindi, sasakit mga muscles mo ulit talaga … pero pag regularly mo naman ulit gagawin, mawawala din un …
Hayyy buhay talaga!!!! Minsan magulo, makulit masalimuot, kinokomplika , anticipating … ano pa ba.... hehehe …. Pero what matters pa rin ay responsible tayo sa lahat ng mga actions natin ..kasi tayo naman gumagawa kung ano makakabuti sa atin eh, walang masisisi kundi tayo rin kung hindi man naging maganda ang kinalabasan ng isang bagay na ginawa natin… un.. that’s life talaga……okies!
Tuesday, July 21, 2009
My Description Profile!
This should have been my “Description” na ilalagay ko sa profile ko.
I then found out, max lang pala of 500 characters. So anyway, I will just share it here and be my “New Post”.....
Nangarap ako noon na one day, I’ll be a brilliant writer.
Pero I didn’t do anything to pursue my dream.
Maybe, dahil sa hirap akong mag umpisa at kung ano ba ang mga bagay na maisusulat ko.
And nowadays, nauuso ang pagblo-blog… buti na lang!
In fact, even before I tried expressing my thoughts sa isa kong notebook
that will serve as my Diary pero ewan ko ba, wal ako nasimulan kahit isa.
May mga ilan akong drafts na nagawa pero wala rin. Naitapon na yata!
Anyway, through blogging siguro, I could start making my own stories,
Matututo in the process til I am used sa pagsusulat na, anything that I could share under the sun would be very easy for me to share. Hindi man ako magaling sa public speaking din, at least sa pagsusulat ko, I could achieve one of my dreams and I could even express my ideas and arguments that I hardly tell and share other people face to face.
Somehow, ang mga makakabasa ng blog ko, MAKAKARELATE sila sa mga malulungkot at masasayang experiences ko, predicaments ko at mga prejudices ko (he he he ) ….
To my readers, I do appreciate if you type in or give your comments, critics and suggestions. Huwag mahiya, English man yan o Tagalog, ok? What I want is pareho tayong matututo and probably it will serve the purpose, what and why I am blogging din.....
I then found out, max lang pala of 500 characters. So anyway, I will just share it here and be my “New Post”.....
Nangarap ako noon na one day, I’ll be a brilliant writer.
Pero I didn’t do anything to pursue my dream.
Maybe, dahil sa hirap akong mag umpisa at kung ano ba ang mga bagay na maisusulat ko.
And nowadays, nauuso ang pagblo-blog… buti na lang!
In fact, even before I tried expressing my thoughts sa isa kong notebook
that will serve as my Diary pero ewan ko ba, wal ako nasimulan kahit isa.
May mga ilan akong drafts na nagawa pero wala rin. Naitapon na yata!
Anyway, through blogging siguro, I could start making my own stories,
Matututo in the process til I am used sa pagsusulat na, anything that I could share under the sun would be very easy for me to share. Hindi man ako magaling sa public speaking din, at least sa pagsusulat ko, I could achieve one of my dreams and I could even express my ideas and arguments that I hardly tell and share other people face to face.
Somehow, ang mga makakabasa ng blog ko, MAKAKARELATE sila sa mga malulungkot at masasayang experiences ko, predicaments ko at mga prejudices ko (he he he ) ….
To my readers, I do appreciate if you type in or give your comments, critics and suggestions. Huwag mahiya, English man yan o Tagalog, ok? What I want is pareho tayong matututo and probably it will serve the purpose, what and why I am blogging din.....
Monday, July 20, 2009
MAKAKARELATE KA!!!!
Bakit naman kaya napili ko ang , MAKAKARELATE KA!!! na pamagat ng blog ko. Ashwally, (kaya ganyan spelling yan kasi may naalala ako na palagi naming pinagtatawanan ng mga ka berks ko... hehehe). I remember ung taong kakilala ko na palagi nag mamarunong magsalita , pero pag nag pronounce naman ng English words, may pagkasablay.... kakatawa talaga... so gusto ko lang din gayahin baka may matawa rin ... ha ha ha .. corny!!!
Anyway, bakit nga ba yan title ng blog ko? Hehehe.. Hindi ba ako trying hard mag blog dito. Parang ang gulo ko, di ko ma organize thoughts ko…andaming lumilipad na idea at in a seconds gusto ko na isulat agad para di mawala…syempre hindi naman ako si superman na or kung sino mang hero na mabilis mag sulat na maisusulat lahat ng gusting sabihin sa isang sigundo lang .. hehehe
Ashwally may mga blog na ako noon sa ibang sites, I prefer pa nga English gamitin ko bat you know, ang hirap minsan mag construct ng English, kaka bwishit.. di ko ma express masyado ung gusto ko sabihin kasi you know, I’m lacking of English words to use at basically di naman ako Americano na magaling gumamit ng slang words… funny talaga… at minsan medyo seryoso pa ang dating, parang nakaka bored basahin tuloy.. ha ha ha … siguro if I write a blog, mas maganda kung gawin kong kwela, a mix of Tagalog/English words ang gamitin ko.. sa tingin ko mas effective un .. he he he.. you think? Pero I tra try ko pa rin…
Buti na lang sa kakahilig ko minsan mag basa ng may blogs, nakakapulot ako ng lessons from them. Kagaya kanina may na ka chitchat ako na blogger din, nasabi ko sa kanya, sana makapag sulat din ako ng blog na hindi masyado seryoso at alam mo ba sinabi nya, hindi naman daw mahirap magblog na comedy ang dating… isipin ko lang daw mga corning bagay, at eexpress ko un, hindi ko namamalayan, nakakatawa na pala. So I got idea from it. So ngayon, I wanna try ulit.
Coz you know , pangarap ko ring maging writer…. Aside sa una kong pangarap na maging public speaker … unfortunately, wala pa rin sa dalawa na talaga nag eexcell ako … Kasi nung nag aaral ako, from elementary to college, hindi ko masabing may skills ako sa pagsasalita at pagsusulat.. pero wag ka during those times antataas grades ko , honor student pa nga ako noon eh.. pero di alam ng nakakarami, napaka bookish ko…. I’m not really that smart. … feeling ko nga kulang ako sa common sense, that made me not smart at all…. Feeling ko di ako maka constructs lalo na ng English sentence kung wala akong mapagkukuhanan ng format… alam mo un… kaka upset… pathetic ba!
So with this blog na ginagawa ko na naman ngayon, ashwally, even I started blogging lagi ko sinasabi na para maka pag sulat ka , you can just play your minds at ikwento mo kung ano naiisip mo and at the same time, ipakita mo kung ano ba talaga personality mo kasi sabi ng iba for you to write, kaakibat nyan (anlalim nun ah!) need mo ring magpakatotoo sa sarili mo…… kasi ako, I used to a lot of pretensions, minsan hindi naman, madalas sa hindi ay I pretend a lot… I write kung ano ba ang maganda sa tingin ng iba, I don’t write ung sa tingin ko , it has something to do na ikakasira ng imahe ko … ung mg ganun ba kaya I felt upset if I wanted to write something , I just couldn’t put it in words kasi sa una pa lang ni rerepress ko na at negative na ako agad…
Ano na ba itong pinagsasabi ko.. pero feeling ko, andami ko na nasabi where in fact, I just wanna explain lang naman kung bakit ganun ung title ng blog ko … Well siguro, kung may makakabasa man ng blogs ko , it would call their attention , why would they relate to it… di ba?
Well naiisip ko rin kasi na sharing blogs with others, if you have the capacity, why not freely share it … If others cannot appreciate it . it doesn’t matter. What is important for myself, nasabi ko ang gusto ko… Minsan kasi rin , madaming nagyayari sa buhay ko na I think same lang din na ngyayari sa buhay ng iba.. hindi man kasing tulad nila , may similarity pa rin, maybe ang iba sa kanila hindi rin nila maintindihan bakit nila nararamdaman at nararanasan ung mga bagay bagay na un , maybe if I write something it would somehow make clarifications to them the way I explain it on my own…. Un lang… perhaps that explains why I titled my blog , MAKAKARELATE KA!!!
Anyway, bakit nga ba yan title ng blog ko? Hehehe.. Hindi ba ako trying hard mag blog dito. Parang ang gulo ko, di ko ma organize thoughts ko…andaming lumilipad na idea at in a seconds gusto ko na isulat agad para di mawala…syempre hindi naman ako si superman na or kung sino mang hero na mabilis mag sulat na maisusulat lahat ng gusting sabihin sa isang sigundo lang .. hehehe
Ashwally may mga blog na ako noon sa ibang sites, I prefer pa nga English gamitin ko bat you know, ang hirap minsan mag construct ng English, kaka bwishit.. di ko ma express masyado ung gusto ko sabihin kasi you know, I’m lacking of English words to use at basically di naman ako Americano na magaling gumamit ng slang words… funny talaga… at minsan medyo seryoso pa ang dating, parang nakaka bored basahin tuloy.. ha ha ha … siguro if I write a blog, mas maganda kung gawin kong kwela, a mix of Tagalog/English words ang gamitin ko.. sa tingin ko mas effective un .. he he he.. you think? Pero I tra try ko pa rin…
Buti na lang sa kakahilig ko minsan mag basa ng may blogs, nakakapulot ako ng lessons from them. Kagaya kanina may na ka chitchat ako na blogger din, nasabi ko sa kanya, sana makapag sulat din ako ng blog na hindi masyado seryoso at alam mo ba sinabi nya, hindi naman daw mahirap magblog na comedy ang dating… isipin ko lang daw mga corning bagay, at eexpress ko un, hindi ko namamalayan, nakakatawa na pala. So I got idea from it. So ngayon, I wanna try ulit.
Coz you know , pangarap ko ring maging writer…. Aside sa una kong pangarap na maging public speaker … unfortunately, wala pa rin sa dalawa na talaga nag eexcell ako … Kasi nung nag aaral ako, from elementary to college, hindi ko masabing may skills ako sa pagsasalita at pagsusulat.. pero wag ka during those times antataas grades ko , honor student pa nga ako noon eh.. pero di alam ng nakakarami, napaka bookish ko…. I’m not really that smart. … feeling ko nga kulang ako sa common sense, that made me not smart at all…. Feeling ko di ako maka constructs lalo na ng English sentence kung wala akong mapagkukuhanan ng format… alam mo un… kaka upset… pathetic ba!
So with this blog na ginagawa ko na naman ngayon, ashwally, even I started blogging lagi ko sinasabi na para maka pag sulat ka , you can just play your minds at ikwento mo kung ano naiisip mo and at the same time, ipakita mo kung ano ba talaga personality mo kasi sabi ng iba for you to write, kaakibat nyan (anlalim nun ah!) need mo ring magpakatotoo sa sarili mo…… kasi ako, I used to a lot of pretensions, minsan hindi naman, madalas sa hindi ay I pretend a lot… I write kung ano ba ang maganda sa tingin ng iba, I don’t write ung sa tingin ko , it has something to do na ikakasira ng imahe ko … ung mg ganun ba kaya I felt upset if I wanted to write something , I just couldn’t put it in words kasi sa una pa lang ni rerepress ko na at negative na ako agad…
Ano na ba itong pinagsasabi ko.. pero feeling ko, andami ko na nasabi where in fact, I just wanna explain lang naman kung bakit ganun ung title ng blog ko … Well siguro, kung may makakabasa man ng blogs ko , it would call their attention , why would they relate to it… di ba?
Well naiisip ko rin kasi na sharing blogs with others, if you have the capacity, why not freely share it … If others cannot appreciate it . it doesn’t matter. What is important for myself, nasabi ko ang gusto ko… Minsan kasi rin , madaming nagyayari sa buhay ko na I think same lang din na ngyayari sa buhay ng iba.. hindi man kasing tulad nila , may similarity pa rin, maybe ang iba sa kanila hindi rin nila maintindihan bakit nila nararamdaman at nararanasan ung mga bagay bagay na un , maybe if I write something it would somehow make clarifications to them the way I explain it on my own…. Un lang… perhaps that explains why I titled my blog , MAKAKARELATE KA!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)
